historia leżajska

A jakich potrzebujesz? Nie wkleje tu tego kwestionariusza, bo nie czuje siĂŞ uprawiony do dysponowania nim, skoro nawet nie znam stopnia pokrewieĂąstwa. Chodzi o to, ze ten Jan pomyliÂł mi sie z bratem mojego pradziadka, Franciszkiem, ktĂłry teÂż mieszkaÂł w WĂłlce ÂŁĂŞtowskiej. Wszystko wyszÂło na jaw jak zobaczyÂłem, Âże Jan ma inne imiona rodzicĂłw niz mĂłj Julian.

O Franciszku nie mam nic oprĂłcz dat Âśmierci i urodzin.

Biogram Jana KuÂłacza opracujĂŞ w wolnej chwili.

Pozdrawiam

SÂławko

Ostatnio edytowany przez Ursi (2020-05-10 08:47:23)

W ostatnim Kurierze Powiatowym napisano Âże Kazimierz Piziak dostaÂł Virtuti Militari. Na zdjĂŞciu w  gazecie nie widac tego odznaczenia, a z informacji z innych ÂźrĂłdeÂł wiadomo mi Âże :"Z publikacji autorstwa Ryszarda Rybki i Kamila Stepana „Rocznik Oficerski 1939”, KrakĂłw 2006, KsiĂŞgarnia Akademicka, wynika, Âże
kapitan Kazimierz JĂłzef Piziak ( ur. 23.02.1893) byÂł odznaczony:
• KrzyÂżem NiepodlegÂłoÂści,
• KrzyÂżem Walecznych,
• Srebrnym KrzyÂżem ZasÂługi.
Brak w niej natomiast informacji (stan na na dzieĂą 23.03.1939) o odznaczeniu orderem Virtuti Militari."

I tu urodziÂł siĂŞ wLeÂżajku Kazimierz i dwa lata póŸniej takÂże ( ale  z innych rodzicĂłw)
PS
W indeksie ksi¹¿ki "Order Virtuti Militari 1792-1945" Krzysztofa Filipowa nie jest wymieniony Kazimierz Piziak jako udekorowany tym orderem wojskowym.

Centralne Archiwum Wojskowe przysÂłaÂło mi kserokopie dokumentĂłw na nazwisko Jan Kuczek, ktĂłre przepisaÂłam i za³¹czam tutaj. 

Dokumenty mĂłwiÂą, Âże zgin¹³ w Nowosió³kach. ZnalazÂłam je na mapie  w okolicach MiĂąska. Tak wiĂŞc Jan nie zgin¹³, jak rodzinna fama gÂłosi, koÂło Kijowa.

Wniosek na odznaczenie orderem „Virtuti Militari”

Dyneburg, dnia 15 marca 1920 r

StopieĂą: (podporucznik) Kapitan mianowany
ImiĂŞ i nazwisko: Kuczek Jan

Szczegó³owy opis czynu:

W okresie walk o Wilno w dniu 19 kwietnia 1920 r. Kompania 10-ta zajmuje linie poprzez ul. ÂŚw. Ignacego, WileĂąskÂą, TrockÂą i NiemieckÂą, zluzowawszy w nocy puÂłk kaw. Wilno po zajĂŞciu go impetem i rozmachem kawaleryjskim utrzymaĂŚ naleÂżaÂło oraz rozszerzyĂŚ stan posiadania.
Dnia  20 rano po zbadaniu sytuacji ppor.Kuczek na czele18 ludzi rozpoczyna samorzutnie atak, wychodzÂąc z ul. ÂŚw. Ignacego. Rozmach i bezprzykÂładna brawura z jakÂą wypda z zauÂłkĂłw ulicznych  zaskakuje w pierwszej chwili bolszewikĂłw z czego korzysta rozpĂŞdzajÂąc ich oddziaÂły, ktĂłre pospiesznie cofaĂŚ siĂŞ poczynajÂą. W poczÂątkach zaraz ataku zdobywa 2 karabiny maszynowe, wybijajÂąc wÂłasnorĂŞcznie obsÂługĂŞ. SiiÂła ataku,rozpĂŞd i bÂłyskawiczna szybkoœÌ sprawiajÂą, Âże w pierwszym dniu walki dociera do ul. ÂŚwiĂŞtojaĂąskiej.  Czynem swym sprawia, Âże caÂła linia, porwana jego bezprzykÂładnym mĂŞstwem rusza naprzĂłd – i tak z lewej strony reszta kompanii , z prawej sÂąsiednia kompania 9-ta. Akcja rozpoczĂŞta przez ppor. Kuczka zadecydowaÂła o wziĂŞciu miasta w tak krĂłtkim czasie. Nigdy niezmordowany zajmuje jednÂą ulicĂŞ po drugiej, zawsze na przedzie, mĂŞÂżnie staje w kaÂżdej sytuacji. ZoÂłnierz pierwszy raz udziaÂł w walce biorÂący i to w walce ulicznej, rekrut, porwany zostaje bezprzykÂładnym wprost bohaterstwem ppor. Kuczka  -- idzie teÂż za nim Âślepo, ufajÂąc mu bezwzglĂŞdnie. W niektĂłrych ulicach zdobywaĂŚ byÂło trzeba poszczegĂłlne domy, obsadzone licznymi karabinami  maszynowymi – lecz i to nie powstrzymuje Kuczka – nie zastanawia siĂŞ na moment, lecz pĂŞdem skacze  przez okno do wnĂŞtrza, granatami rĂŞcznymi rozbija nieprzyjaciela i w ten sposĂłb zdobywa kamienicĂŞ po kamienicy. W pewnym momencie wysforowawszy siĂŞ zbytnio wraz z jednym ÂżoÂłnierzem obskoczony zostaje przez cofajÂące siĂŞ bandy bolszewickie – chwila krytyczna, mogÂąca Âżycie kosztowaĂŚ. Nie przeraÂża go to jednak – ostatni granat jaki posiada rzuca w tĂŞ kupĂŞ, ktĂłra pierzcha w panicznym strachu.
Pogarda œmierci, przytomnoœÌ umys³u ratuje go we wszystkich sytuacjach a zachowanie siê jego w boju budzi zachwyt ¿o³nierza.

Naoczni Swiadkowie: Ppor Racz, Ppor. Pawlik
Wniosek na stopieĂą orderu:  KrzyÂż Srebrny V Klasy

Opinia DowĂłdcy Plutonu  Kpt. MÂłynarskiego: ÂŻoÂłnierz pierwszorzĂŞdnej wartoÂści bojowej, peÂłen rozmachu i nadzwyczajnej brawury, jakim oficer w boju byĂŚ winien! Od 1914 przechodzi z 1 BrygadÂą LegionĂłw wszystkie walki. Po  rozwiÂązaniu tejÂże, wraz z innymi idzie na front wÂłoski, by tam dzierÂżyĂŚ wysoko honor ÂżoÂłnierza polskiego. Po upadku Austrii wraca do kraju wstĂŞpujÂąc z powrotem w szeregi polskie.  Czynami swymi niecodziennymi wzbudza podziw i uznanie przeÂłoÂżonych.

Ostatnio edytowany przez monika17 (2014-08-06 15:42:11)