historia leżajska

A jakich potrzebujesz? Nie wkleje tu tego kwestionariusza, bo nie czuje się uprawiony do dysponowania nim, skoro nawet nie znam stopnia pokrewieństwa. Chodzi o to, ze ten Jan pomylił mi sie z bratem mojego pradziadka, Franciszkiem, który też mieszkał w Wólce Łętowskiej. Wszystko wyszło na jaw jak zobaczyłem, że Jan ma inne imiona rodziców niz mój Julian.

O Franciszku nie mam nic oprócz dat śmierci i urodzin.

Biogram Jana Kułacza opracuję w wolnej chwili.

Pozdrawiam

Sławko

Ostatnio edytowany przez Ursi (2020-05-10 10:47:23)

W ostatnim Kurierze Powiatowym napisano że Kazimierz Piziak dostał Virtuti Militari. Na zdjęciu w  gazecie nie widac tego odznaczenia, a z informacji z innych źródeł wiadomo mi że :"Z publikacji autorstwa Ryszarda Rybki i Kamila Stepana „Rocznik Oficerski 1939”, Kraków 2006, Księgarnia Akademicka, wynika, że
kapitan Kazimierz Józef Piziak ( ur. 23.02.1893) był odznaczony:
• Krzyżem Niepodległości,
• Krzyżem Walecznych,
• Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Brak w niej natomiast informacji (stan na na dzień 23.03.1939) o odznaczeniu orderem Virtuti Militari."

I tu urodził się wLeżajku Kazimierz i dwa lata później także ( ale  z innych rodziców)
PS
W indeksie książki "Order Virtuti Militari 1792-1945" Krzysztofa Filipowa nie jest wymieniony Kazimierz Piziak jako udekorowany tym orderem wojskowym.

Centralne Archiwum Wojskowe przysłało mi kserokopie dokumentów na nazwisko Jan Kuczek, które przepisałam i załączam tutaj. 

Dokumenty mówią, że zginął w Nowosiółkach. Znalazłam je na mapie  w okolicach Mińska. Tak więc Jan nie zginął, jak rodzinna fama głosi, koło Kijowa.

Wniosek na odznaczenie orderem „Virtuti Militari”

Dyneburg, dnia 15 marca 1920 r

Stopień: (podporucznik) Kapitan mianowany
Imię i nazwisko: Kuczek Jan

Szczegółowy opis czynu:

W okresie walk o Wilno w dniu 19 kwietnia 1920 r. Kompania 10-ta zajmuje linie poprzez ul. Św. Ignacego, Wileńską, Trocką i Niemiecką, zluzowawszy w nocy pułk kaw. Wilno po zajęciu go impetem i rozmachem kawaleryjskim utrzymać należało oraz rozszerzyć stan posiadania.
Dnia  20 rano po zbadaniu sytuacji ppor.Kuczek na czele18 ludzi rozpoczyna samorzutnie atak, wychodząc z ul. Św. Ignacego. Rozmach i bezprzykładna brawura z jaką wypda z zaułków ulicznych  zaskakuje w pierwszej chwili bolszewików z czego korzysta rozpędzając ich oddziały, które pospiesznie cofać się poczynają. W początkach zaraz ataku zdobywa 2 karabiny maszynowe, wybijając własnoręcznie obsługę. Siiła ataku,rozpęd i błyskawiczna szybkość sprawiają, że w pierwszym dniu walki dociera do ul. Świętojańskiej.  Czynem swym sprawia, że cała linia, porwana jego bezprzykładnym męstwem rusza naprzód – i tak z lewej strony reszta kompanii , z prawej sąsiednia kompania 9-ta. Akcja rozpoczęta przez ppor. Kuczka zadecydowała o wzięciu miasta w tak krótkim czasie. Nigdy niezmordowany zajmuje jedną ulicę po drugiej, zawsze na przedzie, mężnie staje w każdej sytuacji. Zołnierz pierwszy raz udział w walce biorący i to w walce ulicznej, rekrut, porwany zostaje bezprzykładnym wprost bohaterstwem ppor. Kuczka  -- idzie też za nim ślepo, ufając mu bezwzględnie. W niektórych ulicach zdobywać było trzeba poszczególne domy, obsadzone licznymi karabinami  maszynowymi – lecz i to nie powstrzymuje Kuczka – nie zastanawia się na moment, lecz pędem skacze  przez okno do wnętrza, granatami ręcznymi rozbija nieprzyjaciela i w ten sposób zdobywa kamienicę po kamienicy. W pewnym momencie wysforowawszy się zbytnio wraz z jednym żołnierzem obskoczony zostaje przez cofające się bandy bolszewickie – chwila krytyczna, mogąca życie kosztować. Nie przeraża go to jednak – ostatni granat jaki posiada rzuca w tę kupę, która pierzcha w panicznym strachu.
Pogarda śmierci, przytomność umysłu ratuje go we wszystkich sytuacjach a zachowanie się jego w boju budzi zachwyt żołnierza.

Naoczni Swiadkowie: Ppor Racz, Ppor. Pawlik
Wniosek na stopień orderu:  Krzyż Srebrny V Klasy

Opinia Dowódcy Plutonu  Kpt. Młynarskiego: Żołnierz pierwszorzędnej wartości bojowej, pełen rozmachu i nadzwyczajnej brawury, jakim oficer w boju być winien! Od 1914 przechodzi z 1 Brygadą Legionów wszystkie walki. Po  rozwiązaniu tejże, wraz z innymi idzie na front włoski, by tam dzierżyć wysoko honor żołnierza polskiego. Po upadku Austrii wraca do kraju wstępując z powrotem w szeregi polskie.  Czynami swymi niecodziennymi wzbudza podziw i uznanie przełożonych.

Ostatnio edytowany przez monika17 (2014-08-06 17:42:11)