historia leżajska

„LeÂżajsk.   W miasteczku tem sÂłynnem z cudĂłw NajÂświĂŞtszej Panny Maryi odbyÂł siĂŞ obchĂłd nader uroczyÂście.
MiejscowoœÌ  ta  dzieli siĂŞ na 2 czĂŞÂści,  na g³ównÂą, gdzie  pomieszczone  sÂą urzĂŞda i na drugÂą oddalonÂą od pierwszej o 1 kim., a po³¹czonÂą tylko stacyÂą kolej, i kilkoma domami i ta czêœÌ nazywa siĂŞ „Podklasztor."
Dnia 31. stycznia urzÂądziÂła mÂłodzieÂż rzemieÂślnicza w g³ównej czĂŞÂści miasta pochĂłd z muzykÂą. NastĂŞpnie odbyÂło siĂŞ naboÂżeĂąstwo dziĂŞkczynne na pamiÂątkĂŞ, Âże w roku 1868 obudziÂł siĂŞ duch w narodzie a w cztery dni póŸniej w koÂściele parafialnym naboÂżeĂąstwo ÂżaÂłobne za polegÂłych braci. — PochĂłd do koÂścioÂła wyruszyÂł z magistratu. Naczele szÂła straÂż poÂżarna, chorÂągwie bractwa, za niemi dzieci w polskich strojach w asystencyi Soko³ów, nio-sÂącewieniec z czarnych liÂści dĂŞbowych z wstĂŞgami ÂżaÂłobnemi i narodowemi, na ktĂłrych widniaÂły napisy „Za OjczyznĂŞ polegÂłym" i „PokĂłj ich duszy." Dalej postĂŞpowaÂła rada miasta z burmistrzem, zamykaÂła zaÂś pochĂłd publicznoœÌ. W koÂściele ustawiono katafalk przystrojony zbrojÂą, emblematami, kwiatami i ÂżaÂłobnemi wieĂącami.
NaboÂżeĂąstwo solenne odprawiÂł ks. PiekosiĂąski, podczas ktĂłrego chĂłr amatorski   odÂśpiewaÂł kilka pieÂśni n boÂżnych i patryotycznych.
Kazanie odpowiednie do uroczystoÂści wygÂłosiÂł ksiÂądz JakĂłbowski.
Na nabo¿eùstwie zgromadzi³a siê gremialnie inteli-gencya miasteczka i okolicy, mieszczaùstwo, szko³y mêskie i ¿eùskie i znaczna iloœÌ okolicznych w³oœcian. Koœció³ by³ tak przepe³niony, ¿e wiele osób musia³o z braku miejsca staÌ na dworze.
W dniu 18. lutego odbyÂło siĂŞ takie same naboÂżeĂąstwo ÂżaÂłobne w koÂściele 00. BernardynĂłw za staraniem komitetu mieszczaĂąskiego podklastorzaĂąskiego!
W wspania³ej œwi¹tyni klasztoru 00. Bernardynów widnia³ katafalk z trumn¹; na niej karabela, polskie czako u³aùskie. Sam katafalk przystrojony by³ zbroj¹, tarczami, or³ami polœkiemi i kwiatami i ton¹³ w œwietle œwiec i lampek.
Przed katafalkiem staÂła czarno ubrana dziewczynka osÂłoniĂŞta dÂługim welonem i trzymaÂła wieniec Âżelazny, dĂŞbowy a obok katafalku w liczbie 12. cĂłrki miejscowych obywateli, wszystkie czarno ubrane z biaÂłymi szarfami przez ramiĂŞ.
NaboÂżeĂąstwo odprawiÂł gwardyan O. Michno kazanie zaÂś wygÂłosiÂł O. "Waleryan GawĂŞdziĂąski.
•Z koÂścioÂła udaÂła siĂŞ publicznoœÌ do krzyÂża pamiÂątkowego za polegÂłych, postawionego na placu przed klasztorem, gdzie przemĂłwiÂł Zygmunt Szeliga i wezwaÂł wszystkich do szczerej, gorliwej pracy nad podniesieniem ducha patryotycznego, wezwaÂł do nauki, oÂświaty, oszczĂŞdno-Âśpi uczciwie zarobionego grosza, tak, aby skoro Ojczyzna za¿¹da, moÂżna do osiÂągniĂŞcia celu stan¹Ì silnie,, nietylko rozumem, ale takÂże i materyalnemi zasobami”








1.    Babiarz Franciszek, ur. r. 1826 w BrzĂłzie Stadnickiej, flisak, sÂłuÂżyÂł jako szeregowiec i podoficer w oddziaÂłach KrysiĂąskiego, Ruckiego i Mareckiego. WalczyÂł pod Zbulitowem, Bia³¹, Parczewem, Prokopem, Domaczewem, CzajĂłwkÂą, ChruÂślinem. ÂŻyÂżynem, SosnowicÂą, Biskupicami, Puhaczewem, itd. Ranny trzykrotnie, wziĂŞty do niewoli zostaÂł wysÂłany w roty aresztanckie(przymusowe roboty), skÂąd wrĂłciÂł w r. 1866. Pod koniec Âżycia zamieszkaÂł w Woli Zarczyckiej.
2.    BÂąkowski WÂładysÂław – patrz artyÂści leÂżajscy
3.    Bobakowski StanisÂław ur.  ok. 1840 r.w Piskorowicach . WalczyÂł w Tomaszowie
4.    Denker Emil ur. W 1842 w Krakowie, asystent farmaceuty. SÂłuÂżyÂł jako dziesiĂŞtnik pod Langiewiczem w 3 Bat. StrzelcĂłw pod dowĂłdztwem majora  PiĂłro. WalczyÂł pod SosnĂłwkÂą, ChrobrzÂą i Grotowiskami. Po powstaniu aptekarz w LeÂżajsku.
5.    DziubiĂąski Piotr, ur. r. 1834 w Piskorowicach, sÂłuÂżyÂł jako kapit. w oddz. Miniewskiego i Komorowskiego. WalczyÂł w Olkuskich lasach, pod KrzykawkÂą, ChĂŞchÂłami i Poryckiem. PóŸniej peÂłniÂł sÂłuÂżbĂŞ kwaterm. i urzĂŞdn. tajnej policyi w Galicyi. Po powst. byÂł urzĂŞdn. kolej., nastĂŞpnie prof. szkoÂły real. we Lwowie, gdzie zmarÂł 27. wrz. 1903.
6.    Fleszar Walenty ur. w ÂŻoÂłyni w 1837., szewc, sÂłuÂżyÂł w oddziale Lelewela, WalczyÂł pod PanasĂłwkÂą i Batorzem. Ranny pod PanasĂłwkÂą
7.    Gajewski Adolf, ur. r. 1843 w Woli Zarczyckiej, pomocnik gospodarski., sÂłuÂżyÂł w oddz. Czechowskiego w 2-ej komp. strzelcĂłw i braÂł udziaÂł we wszystkich potyczkach, kontuzjowany od kuli karabinowej w bok prawy. NastĂŞpnie wstÂąpiÂł do oddz. JezioraĂąskiego i walczyÂł pod KobylankÂą, ranny w nogĂŞ pikÂą kozackÂą i w rĂŞkĂŞ kulÂą karabinowÂą. Po powstaniu administr. folwarku.
8.     GaÂłczyĂąski Jan Karol (13 XII 1844, ÂŁaĂącut – 8 VI 1913, LwĂłw), powstaniec 1863 r., absolwent gimnazjum w Rzeszowie (1868), ukoĂączyÂł studia we Lwowie, nauczyciel gimnazjum w Sanoku, nauczyciel jĂŞzyka polskiego, propedeutyki filozofii, historii, geografii, historii kraju rodzinnego w I Gimnazjum w Rzeszowie (1890 – 1910), pierwszy dyrektor Gimnazjum Realnego w LeÂżajsku (1912 – 13), autor m. in. publikacji „Jak powinna wyglÂądaĂŚ nowoczesna szkoÂła Âśrednia, RzeszĂłw 1900”za: . http://www.1lo.rzeszow.pl/index.php?opt … &Itemid=63
9.    Garbacki Andrzej ur ok. 1830 osiadÂł w LeÂżajsku po powstaniu, dzierÂżawca mÂłyna bernardynĂłw
10.    Gawlewicz Ignacy ur.  1839 LeÂżajsk zm.2.4.1924 Lezajsk. WalczyÂł w oddziale gen, JezioraĂąskiego
11.    Gdula Atanazy ur. 1844 w LeÂżajsku, syn Mariana i Agnieszki Kiszakiewicz. Jego wnuk byÂł dyr. Gimnazjum
12.    JabÂłoĂąski Kazimierz ur. w LeÂżajsku w 1847, student, sÂłuÂżyÂł w oddziale Czachowskiego. WalczyÂł pod Stefankowem
13.    JĂŞdrzejowski JĂłzef, ur. w ZoÂłyni r. 1846, uczeĂą gimn. w Rzeszowie, sÂłuÂżyÂł jako szereg, w oddz. JezioraĂąskiego i byÂł w obu bitwach pod KobylankÂą i HutÂą krzesz. Pod kapit. NiemirÂą przeszedÂł powtĂłrnie granicĂŞ, a po z³¹czeniu siĂŞ z oddz. WrĂłblewskiego, zostaÂł wcielony do oddz. litewskiego pod do wĂłdz. WisÂłoucha i Ejtminowicza. ByÂł ranny pod UÂścimowem. Po powst. nauczyciel ludowy.
14.    Kisielewicz  Jakub ur. w 1840 w LeÂżajsku „ byÂł zaangaÂżowanym w sprawy spoÂłeczne, a rĂłwnoczeÂśnie lubiÂł i umiaÂł korzystaĂŚ z urokĂłw Âżycia. W mÂłodoÂści przy wspó³pracy z klasztorem organizowaÂł gromadzenie broni dla powstania styczniowego. W jego domu byÂł teÂż punkt zborny dla ochotnikĂłw chcÂących braĂŚ udziaÂł w powstaniu, a póŸniej takÂże sam walczyÂł w oddziale gen. JezioraĂąskiego” za: http://aordycz.com/aord2/
15.    Kluz Antoni, ur. r. 1842 w LeÂżajsku, czelad. stolar., sÂłuÂżyÂł jako szereg, w oddz. Lelewela. WalczyÂł pod PanasĂłwkÂą i Batorzem. Po upadku powstania przez kilka miesiĂŞcy przebywaÂł w ÂŁaĂącucie, nastĂŞpnie zamieszkaÂł w Rzeszowie. Tu we wrzeÂśniu 1865 r. oÂżeniÂł siĂŞ z ApoloniÂą Turek, c. Szymona i Jadwigi GÂąsior, zamieszka³¹ w Ruskiej Wsi. Tam teÂż otworzyÂł wÂłasny zakÂład stolarski ze skÂładem. Do Rady Miejskiej po raz pierwszy wybrany w 1876 r. jako radny z Ruskiej Wsi. Przez dwie kolejne kadencje do 1882 r. pracowaÂł w komisjach dla spraw przynaleÂżnoÂści ubogich i dobroczynnoÂści publicznej oraz w miejscowej Radzie Szkolnej. W wyborach 1890 r. powtĂłrnie wybrany do Rady Miejskiej i w jej skÂładzie pozostaÂł do Âśmierci. W 1896 r. uczestniczyÂł w pracach komisji do spraw zaÂłoÂżenia nowego cmentarza i wyszukania odpowiedniego miejsca. W tym samym roku otrzymaÂł prawa przynaleÂżnoÂści do gminy RzeszĂłw.
W kwietniu 1897 r. zostaÂł asesorem Magistratu. ZmarÂł 21 marca 1899 r.
http://www.wimbp.rzeszow.pl/sl_k.html
16.    Koczocik Ignacy ur.13.1.1830 w LeÂżajsku zm. 2.1.1910 LeÂżajsk. WalczyÂł w rejonie podranicza. MieszkaÂł Podklasztorem
17.    KopystyĂąski Leliwa WÂładysÂław, ur. w LeÂżajsku w r. 29.3.1846, sÂłuÂżyÂł w oddz. Czarneckiego, Younga, JezioraĂąskiego i Wierzbickiego. Pod FajsÂławicami wziĂŞty do niewoli, konwojowany do Trockiej cytadeli, Warszawy i Moskwy, za wtawieniem siĂŞ jen. Chruszczewa po odsiedzeniu 1% rocznej kary wiĂŞzienia, jako maÂłoletni uwolniony. ByÂł ranny w gÂłowĂŞ pod KobylankÂą, pod FajsÂławicami w palce u lewej rĂŞki i 2-ma pchniĂŞciami bagnetem w kark i prawÂą nogĂŞ. Zm. po 1920 r.
18.    Kraus Enoch, ur. w ZoÂłyni r. 1844, krawiec, sÂłuÂżyÂł jako szereg, pod Lelewelem i walczyÂł pod ChruÂślinÂą i ÂŻelechowem. WziĂŞty do niewoli, zasÂądzony na lat cztery do rot aresztanck. przebyÂł w gubern. Kostromskiej lat trzy.
19.    KuÂłacz Ignacy ur.  ok. 1847 w Maleniskach
20.    Matuszko MichaÂł ur. ok. 1840  w LeÂżajsku. MieszkaÂł na Zmuliskach
21.    Niemczycki Walenty ur. w LeÂżajsku
22.    Mierucki Jan, ur. r. 1846 w ZoÂłyni, murarz, sÂłuÂżyÂł jako szereg, oddz. JezioraĂąskiego pod KobylankÂą, Lelewela pod Pana-sĂłwkÂą i Batorzem i Æwieka pod "WolÂą korybutĂłwÂą.
23.    Nyc Jan ur. 27.5.1845 w LeÂżajsku MieszkaÂł na Zmuliskach
24.    Polaczek Aleksander, ur. r. 12.2.1842 w LeÂżajsku, lakiernik, sÂłuÂżyÂł w oddz. Langiewicza (od WÂąchocka do Grochowisk), Czachowskiego (w lasach I³¿yckich) i Bosaka.
25.    Repilewicz Antoni ur. ok. 1840 w Lezajsku , garncarz sÂłuÂżyÂł w oddziaÂłach Lelewela
26.    Russin Wojciech, ks. ppor. (1844) LeÂżajsk dane z http://www.genealogia.okiem.pl/forum/vi … =73&t=6356 oraz http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccont … 5&dirids=1
27.    Salwach Kazimierz (1 III 1840, Grodzisko – 24 I 1874), czÂłonek organizacji powstaĂączej gimnazjalistĂłw, na ktĂłrej czele staÂł StanisÂław Spiess, absolwent rzeszowskiego gimnazjum (1862), powstaniec 1863 r. – walczyÂł w oddziale ÂżuawĂłw Âśmierci pÂłka Franciszka Rochenbruna, doktor filozofii (1867), nauczyciel w gimnazjach w Krakowie i Tarnowie
28.    Skoczylas Jan Kanty ur. w ÂŻoÂłyni
29.    Szeliga BronisÂław Felix ur. 16.1.1841 w LeÂżajsku zm. 2.2.1921 w LeÂżajsku , „stolarz, trudniÂł siĂŞ przemytem broni dla powstaĂącĂłw przez granicĂŞ austriacko-rosyjskÂą. WoziÂł meble wytworzone w warsztatach SzeligĂłw na targ do Krzeszowa (po drugiej stronie granicy), w tym wiele toczonych nĂłg stoÂłowych, wydr¹¿onych w Âśrodku z ukrytymi w nich metalowymi czĂŞÂściami karabinĂłw. BraÂł udziaÂł w potyczkach granicznych.”
30.    Szeliga WÂładysÂław, ur. r. 1844 w LeÂżajsku, uczeĂą gimn., sÂłuÂżyÂł jako podoi, strzelcĂłw pod Lelewelem, (pod PanasĂłwkÂą; OtroszÂą i Batorzem). Po powst. nauczyciel ludowy. Zm. 1.9.1924 we Lwowie
31.    Szeliga Zygmunt, ur. r. 1840 w LeÂżajsku, pracowaÂł w organiz. i sÂłuÂżyÂł w oddz. Kurowskiego (pod Miechowem). Cza-chowskiego, ÂŁopackiego i Lelewela jako sierÂżant 1-ej komp. saperĂłw. Po Âśmierci Lelewela dostaÂł siĂŞ do oddz. RĂŞbajÂły, a nastĂŞpnie sÂłuÂżyÂł pod majorem KozÂłowskim jako rakietnik w randze porucz. przy alarmie Lublina. Po powstaniu majster ciesielski.Zm. w 1914 r. w LeÂżajsku
32.    Szlachetka Jakub ur.1833 w LeÂżajsku Mieszkaniec Podolszyn. Po szczĂŞÂśliwym powrocie z powstania ufundowaÂł kapliczkĂŞ, koÂło ob. stadionu. GdzieÂś na kapliczce jest chyba data 1863.
http://www.fara.lezajsk.pl/index2.php?z … &zdj=0 Zm. 1.1.1870 w LeÂżajsku
33.    Tarnawski Leonard dr., ur. w Piskorowicach r. 1845, uczeĂą, sÂłuÂżyÂł jako szereg, w oddz. ZapaÂłowicza, pod kap. Uby-szem. WalczyÂł pod Tyszowcami i TuczĂŞpami. Ranny pod TuczĂŞpami. Po powst. adwokat kraj. w PrzemyÂślu, prezes SokoÂła, poseÂł na Sejm kraj., prezes Izby adwokatĂłw, asesor miasta itp.. Zm. w 1927 r. w PrzemyÂślu
34.    Karolina Uruska urodzona w LeÂżajsku 6 III 1848 roku sanitrariusza, póŸniej wiĂŞziona w Rzeszowie za  http://www.lezajskhistoria.pun.pl/viewt … d=636#p636
35.    WiÂącek Jan ur. ok. 1850 w Sarzynie. Syn organisty. BĂŞdÂąc uczniem kl. II Gimnazjum w Rzeszowie braÂł udziaÂł  w kampaniach w kwietniu i maju
36.    WiÂśniewski Arnold, ur. r. 1843 w ÂŻoÂłyni, sÂłuchacz techn., sÂłuÂżyÂł jako porucz. w oddz. ZapaÂłowicza. WalczyÂł pod Tyszowcami i TuczĂŞpami. Ranny w nogĂŞ. Po powstaniu agronom.
37.    WodziĂąski Marian 1840-1915 osiadÂł w LeÂżajsku po powstaniu, herbu JastrzĂŞbiec PoseÂł na Sejm do Wiednia. W 1864 zastepca burmistrza, wieloletni sekretarz miejski (na stanowisku sekretarza przepracowaÂł 50 lat). Honorowy obywatel LeÂżajska za: http://aordycz.com/aord2/1629.html
38.    ÂŻelechowski z ÂŻelech JĂłzef Witold, ur. r. 1837 w ÂŁĂŞtowni, wÂłaÂśc. ziemski, sÂłuÂżyÂł od maja 1861 do 1. sierpnia 1863 jako zaprzysiĂŞÂżony czÂłonek ÂŁawy narĂłd, obwodu NowosÂądeckiego i zastĂŞpca naczeln. na pow. Skrzydlna. Z koĂącem sierpnia r. 1863 wstÂąpiÂł do oddz. WaligĂłrskiego i zostaÂł przydzielony do przybocz. gwardyi „GidĂłw". SzeœÌ tygodni byÂł na kwaterze w ÂŁaĂącucie na rachunek skarbu hr. Alfreda Potockiego. W paÂździerniku przeszedÂł oddziaÂł San i pod Laczkiem zostaÂł zabity. ÂŻelechowski powoÂłany do kom. placu w Krakowie, peÂłniÂł sÂłuÂżbĂŞ do ostatka i byÂł wiĂŞziony po razy kilka. Po powstaniu urzĂŞdnik krakow. asekuracyi.