"Jeśli się spostrzega, że przeciwnik jest silniejszy i że w końcu nie będzie się miało racji, to atakuje się w sposób osobisty, obraźliwy, grubiański. Polega to na tym, że (mając i tak już sprawę przegraną) porzuca się się przedmiot sporu i zamiast tego atakuje się osobę przeciwnika w jakikolwiek sposób (...) [P]rzy ataku osobistym odchodzi się całkowicie od przedmiotu i kierune się na osobę przeciwnika; postępuje się więc w sposób krzywdzący, złośliwy, obraźliwy, grubiański. Jest to odwołanie się od sił duchowych do sił cielesnych lub zwierzęcych" A. Schopenhauer (Erystyka, czli sztuka prowadzenia sporów).
W związku z tym, że niektóre osoby postrzegają moją krytykę „Dziejów Leżajska” jako podważanie autorytetów dokonywane przez człowieka z nikąd i, co gorsza, bez wyższego wykształcenia historycznego, pozwolę sobie przedstawić dowód na słuszność mojego buntu w postaci rozbudowanej listy uwag merytorycznych. Moja lista „zarzutów” zawarta w książce „Okolice Leżajska i Sieniawy w przededniu i podczas I wojny światowej” dotyczy tylko kilku fragmentów, z którymi się nie zgadzam. Nie chcę więc pozostawić wrażenia, że tylko tyle przeinaczeń znajduje się w „Dziejach Leżajska”. Nie chcę się wymądrzać, ale dyskutować o konkretach na podstawie źródeł i poważnych opracowań by wnieść do naszej wiedzy nowe fakty. Nic tak nie ożywia dyskursu historycznego jak polemika. Odpowiadam w ten sposób na emocjonalne zarzuty pod moim adresem, wygłaszane publicznie a bez mojej obecności, nie dając mi możliwości obrony. Stara się mnie w ten sposób obrazić i zniechęcić do pracy. Naukowcy i zawodowi historycy zdają się nie dostrzegać potencjału historyków-amatorów — może postrzegają nas jako zagrożenie? Szkoda, bo każdy powinien znać swoje słabsze strony, takie jak: historia wojskowości — i od czasu do czasu konsultować się i nie uznawać tego za ujmę na honorze. Proszę tylko spojrzeć na dokonania następujących autorów, z których żaden z nich nie jest zawodowym historykiem: Andrzej Zaręba, Przemysław Jaskółowski, Tomasz Idzikowski, Piotr i Krzysztof Orman i inni. W moim posiadaniu jest szereg doskonałych opracowań austriackich i polskich, których analiza pozwala mi stwierdzić ze stanowczością (która to chyba jest odbierana jako bezczelność, co nie jest moim celem), że było inaczej, niż opowiadali nam dziejopisowie. Przy zaangażowaniu i znajomości języka niemieckiego można było już dawno opracować zagadnienie walk w 1914 i 1915 roku na Leżajszczyźnie. Na marginesie warto dodać, że najwartościowsze wydania pochodzą z lat 20. i 30. XX wieku – chybionym jest więc argument niedostępności podnoszony przez utytułowanych autorów. Nawet jeśli opracowania obcojęzyczne były faktycznie poza zasięgiem autorów, to jak wytłumaczyć brak w bibliografii takich pozycji jak Dąbrowskiego „Wielka Wojna 1914–1918” (1937), Olszańskiego (red.) „Pierwsza wojna światowa w Karpatach” (1985) czy Zgórniaka „1914–1918: studia i szkice z dziejów I wojny światowej” (1987)?
Wreszcie — co czytelnicy mają myśleć o tym, że rozdział „Leżajsk w okresie zaborów (1772–1918)” ukazał się w drugim wydaniu Dziejów Leżajska wcale niezmieniony, a redaktorzy w przedmowie wyrazili nadzieję, że drugie wydane spełni oczekiwania lokalnej społeczności?
Strony z wydania I.
s. 349
Mężczyźni z powiatu łańcuckiego, w tym z Leżajska, odbywali służbę wojskową w pułkach X Okręgu Korpusu w Przemyślu. Poborowi skierowani do pułków liniowych odbywali służbę w 40 pułku piechoty w Rzeszowie, 17. pułku piechoty obrony krajowej w Rzeszowie, 3 pułku ułanów w Łańcucie, 6 pułku ułanów obrony krajowej w Rzeszowie.
a) X Okręg Korpusu w Przemyślu powstał dopiero w roku 1889, ale autor nie precyzuje w jakich latach obowiązywał opisany przezeń układ. b) Do rzeszowskiego 40. Infanterie Regiment mogli trafić tylko do 1883 roku – wtedy to bowiem utworzono jarosławski 90. Infanterie Regiment, z okręgiem rekrutacyjnym obejmującym m.in. powiat łańcucki. Podobnie z 17. Landwehrinfanterieregiment (od 1901 r.). c) 3. Ulanen Regiment – owszem, rekrutował się z całego X Korpusu, ale stacjonował w Krakowie (1914) a nie w Łańcucie. d) 6. Landwehr Ulanen Regiment – rekrutował z okręgu Praskiego VIII Korpusu, stacjonował w Wels (Górna Austria), a nie w Rzeszowie.
Pułki liniowe miały pełne stany w czterech batalionach.
a) Od 1869 do 1883 r. pułk piechoty armii wspólnej miał 5 batalionów.
Pułk 40 w Rzeszowie miał zlokalizowane 2 bataliony w Rzeszowie i po 1 w Dębicy i Nisku
a) podawany tu jest stan z 1914 roku, bo np. w 1904 roku I batalion i sztab stacjonował w Rzeszowie, II, III i IV batalion w Jarosławiu.
karabiny […] systemu Manlichera
a) poprawna pisownia to „Mannlicher”
Szwadrony pułku ułanów z Łańcuta były rozlokowane w Leżajsku i Przeworsku.
a) W Łańcucie nie było pułku ułanów. W roku 1904 był to 1. Dragoner Regiment, w latach 1906–1912 13. Husaren Regiment. Żaden z tych pułków nie miał szwadronów w Leżajsku ani w Przeworsku.
s. 365
Ludność wsi i miasteczek powiatu łańcuckiego zajęta była żniwami i mobilizacją mężczyzn oraz koni i wozów, którą zarządzono w nocy z 31 lipca na 1 sierpnia w całej monarchii habsburskiej. Objęto nią mężczyzn w wieku od 21 do 37 roku życia. Było to tzw. Pierwsze powołanie. W drugim mieli stawić się do armii mężczyźni w wieku od 19 roku życia i pospolitacy od 37 do 42 roku życia i do roku 50.
a) Zarządzona na 28 lipca 1914 mobilizacja była częściowa (przeciw Serbii; obejmowała 8 z 16 korpusów; nie dotyczyła korpusów galicyjskich!) i podlegali jej mężczyźni w wieku 22–37 lat. Przy generalnej mobilizacji, (ogł. 1 sierpnia) której pierwszy dzień przypadał na 4 sierpnia dołączyli do nich mężczyźni w wieku 38–42 lat oraz dwudziestojednoletni rekruci z rocznika 1893. W czerwcu 1915 mobilizowano mężczyzn w wieku 19–42 lat.
Od kilku dni skompletowane dywizje korpusów krakowskiego i przemyskiego w mobilizacji częściowej, a od początku sierpnia w mobilizacji powszechnej, przystąpiły do działań zaczepnych zgodnie z planami, które ćwiczono w latach poprzednich.
a) działań zaczepnych? Prowadzono tylko rozpoznanie kawaleryjskie.
Na czele 1. Armii Krakowskiej stanął Viktor Dankl. Rozpoczęła ona ofensywę po obydwu brzegach Wisły w kierunku Dęblina, Kraśnika, Zamościa i Lublina.
a) w całej 1. Armii „krakowski” był tylko I Korpus. b) 1. Armia prowadziła działania tylko na prawym brzegu Wisły a jej natarcie szło w kierunku Kraśnik–Lublin, Zamość natomiast leżał na kierunku natarcia 4. Armii.
Na obszarze korpusu przemyskiego utworzono 4. Armię pod dowództwem Moritza von Auffenberga.
a) obszar koncentracji 4. Armii austro-węgierskiej skupiony był tylko wokół Przemyśla, nie zaś na obszarze całego korpusu, który był większy niż obecne województwo podkarpackie.
Jednostki (pułki) stacjonujące i formowane w Rzeszowie, Łańcucie, Jarosławiu i Przemyślu stworzyły 4. Armię.
a) Po pierwsze, 4. Armia składała się aż z czterech korpusów a żaden z nich nie pochodził z Galicji: II Korpus z Wiednia, VI Korpus (Kaschau/Koszyce), IX Korpus (Leitmeritz/Litomierzyce) oraz nowosformowany XVII Korpus. Co prawda do tego ostatniego należała 6 Kavallerie Division (6. Dywizja Kawalerii) w składzie: 6. Dragoner Regiment – sztab w Przemyślu, 8. Dragoner Regiment – sztab w Jarosławiu, 11. Husaren Regiment – sztab w Łańcucie, 6. Ulanen Regiement – szab w Rzeszowie, 10. Reitende Artillerie Division – sztab i garnizon w Jarosławiu, Przy czym tylko 6. UR i 10. Rt.AD rekrutowały się z X Korpusu! Autor miał za pewne na myśli X Korpus (Przemyśl), który wraz z I Korpusem (Kraków) i V Korpusem (Preßburg/Bratysława) i jednostkami bezpośrednio podlegającymi dowództwu armii tworzyły 1. Armię – takie były od początku przydziały, nie jak stronę dalej sugeruje autor „podporządkowano je 1. Armii”. Dla dociekliwych załączam strukturę X Korpusu (1914 r.) na końcu niniejszego dokumentu.
s. 366
Stoczyły one ciężką, ale zwycięską bitwę pod Kraśnikiem, atakując rosyjskie 4. Armię gen. Saltza i 5. Armię gen. Plehwego, którą zmuszono do odwrotu w bitwie pod Komarowem.
a) poprawna pisownia to „Salza” (w mianowniku) b) przypisując 1. Armii austro-węgierskiej pobicie 4. i 5. Armii rosyjskiej autor bazuje na fałszywym założeniu z pkt. 7. 1. Armia austro-węgierska biła się z 4. rosyjską pod Kraśnikiem, zaś 4. Armia austro-węgierska z 5. Rosyjską pod Komarowem.
Od 3 września spod Krasnegostawu cofały się pułki rzeszowskie 40. pp liniowy i 17.pp obrony krajowej, pułki ułanów rzeszowski i łańcucki oraz 45. dywizjon artylerii z Rzeszowa.
a) określenie „liniowy” jest szalenie niefortunne, bo nie używano takowego w austriackiej nomenklaturze w okresie wojny – powinno być zastąpione frazą „armii wspólnej”. W obecnym brzmieniu wygląda to tak, że k.u.k. 40. Infanterie Regiment był „właściwą”, „frontową” jednostką, a k.k. 17. Landwehrinfanterieregiment był jakąś jednostką tyłową. Tak oczywiście nie było. b) w Rzeszowie stacjonował wspomniany wyżej 6. Ulanen Regiment, w Łańcucie zaś 11. Husaren Regiment, czyli husarzy a nie ułani. c) w Rzeszowie nie było żadnej jednostki artyleryjskiej. Możliwe, że chodziło autorowi o 45. Feldkanonendivision lub 45. Feldhaubitzdivision z 45. Feldartilleriebrigade w strukturze 45. Landwehrinfanteriedivision.
s.370
Duże straty poniosły pułki rzeszowskie i łańcuckie podczas majowej ofensywy […] Nacierały one szlakiem z października 1914 roku, przez Mielec, Tarnobrzeg, Nisko. Na podejściach do Sanu toczyły się znowu zacięte walki, po czym Rosjanie odeszli za Bug, potem Prypeć i Stochód. Leżajsk ominęły walki i związane z nimi straty.
a) Doprawdy nie wiem jak komentować stwierdzenie dwa pierwsze zdania… b) W 1915 roku walki koło Leżajska trwały ponad miesiąc a straty materialne były dużo większe niż na jesieni 1914 roku. Na koniec kwestia dat:
s. 366
Patrole Kozaków weszły do Leżajska 17 września 1914 roku.
a) data prawdopodobna, zważywszy na to, że klasztor był od miasta (w sensie ścisłym) oddalony. Sugerowałbym pisać o 18 września.
s. 367
Rosjanie opuścili Leżajsk 23 października 1914.
a) Data nieprawidłowa. Rosjan nie było tu już od 10.10.1914.
W pierwszych dniach listopada Rosjanie wrócili do Galicji Zachodniej, w tym do Leżajska. Okupacja ich trwała do 24 maja 1915 roku.
a) "Pamiętnik kościoła i klasztoru OO. Bernardynów w Leżajsku " podaje dzień 5.11.1914 b) Rosjan nie było w mieście już 14.05.1915.
Uwaga końcowa. Narracja na stronach 366–367 omawianej publikacji nie bazuje na żadnym poważnym opracowaniu; ma charakter raczej gawędziarski. Stąd pewnie mieszanka faktów o znaczeniu ogólnym i lokalnym. Najbardziej rażące błędy skupiają się wokół systemu organizacji armii austro-węgierskiej i przebiegu działań wojennych. Odwoływałem się do następujących pozycji: – Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine für 1914. Wien 1914 – Seidels kleines Armeeschema. Dislokation und Einteilung des k.u.k. Heeres, der k.u.k. Kriegsmarine, der k.u.k. Landwehr und der königlich ungarischen Landwehr. Nr. 76 – August 1914. Wien 1914 / Nr. 63 – Mai 1908. Wien 1908 / Nr. 55 – Mai 1904. Wien 1904/ – Baczkowski Michał, Pod czarno-żółtymi sztandarami; Galicja i jej mieszkańcy wobec austro-węgierskich struktur militarnych 1868-1914. Kraków 2003 – Bator Juliusz, Wojna Galicyjska; Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków 2008 – Glaise-Horstenau Edmund (red.), Österreich-Ungarns Letzter Krieg. Band I, Wien 1931
Sławomir Kułacz
Załącznik X. KORPS 39 Baone., 7 Schwd., 24 Bt. (140 Gesch.), 3 techn. Komp. Kmdt.: Gdl. Hugo Meixner v. Zweienstamm Gstbschef: Obst. Gottlieb Kralowetz v. Hohenrecht
2. ID. (Jaroslau): FML. Anton L i p o š ć a k 3. IBrig. : GM. Eugen Pöschmann, IR. 40 (4), bh. IR. 4 (2 Baone u. 1 JgKomp., 3 MGA), FJB. 4 4. IBrig.: GM. Heinrich Trichtel. IR. 89 (4), 90 (3) DionsKav. : 5. u. 6. Schwd. rt. SchR. 3 2. FABrig.: Obst. Julius Kramař, FKR. 29 (5), I. Dion. FHR. 10 (2)
24. ID. (Przemysl): FML. Andreas Pitlik v. Rudan u. Poria 47. IBrig.: GM. Feli.K Ritt. Unschuld v. Melasfeld, IR. 9 (4), 45 (3) 48. IBrig.: Obst. Walter Ritt. Schireitter v. Schwarzenfeld, IR. 10 (3), 77 (3)
DionsKav.: 3. u. 4. Schwd. rt. SchR. 3 24. FABrig.: GM. Karl Seyferth Edl. v. Uhlen, FKR. 30 (5), II. Dion. FHR. 10 (2)
45. SchD. (Przemysl): FML. Stephan L j u b i č i ć 89. SchBrig.: GM. Ernst Ritt. Hörmann v. Wüllerstorf u. Urbair, SAR, 18 (3), 33 (3) 90. SchBrig.: GM. Johann Edl. v. Sauerwein, SchR. 17 (3), 34 (3) DionsKav.: 1. u. 2. Schwd. rt. SchR. 3 45. FABrig.: Obst. Adolf Eschelmüller, FKR. 28 (4), FKD. 45 (2), FHD. 45(2)
Korpsunmittelbar: RSchwd. UR. 3, sFHD. 10 (2), 4. u. 5. Komp. SB. 10, 3. Komp. PB. 10
Uwaga: Sch = Schützen, nazwa stosowana po 1917 roku dla jednostek Landwehry, i tak: SchD = LID
|
No to ja teraz sobie poużywam na omawianym dziele. Zacznę od końca. Zawsze jak otwieram nową książkę patrzę na indeksy na końcu, z tego można wiele wyczytać o wartości dzieła. To samo zrobiłem lata temu przeglądając II wydanie Dziejów Leżajska (rzekomo poszerzone względem wyd. I, ale raczej nie poprawione). Indeks osobowy jest zrobiony po łebkach. A więc: od A do Z, zapraszam do lektury.
Jest: Banhid, baron Winno być: Banhidy, baron
Jest: Bryniarski Kornel ks. [tu numery stron] Bryniarski Kornel o. [tu numery stron] To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Bułyk Nikita, ks. Winno być: Bułyk Mykyta, ks. To był Ukrainiec, nie Rosjanin, skąd to rosyjskie imię?!!! Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Bylina-Prażmowski Winno być: Belina-Prażmowski Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego.
Jest: Chodynicki Cyprian Winno być: Chotyniecki (ewentualnie Chotynećkyj) Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Półćwiartka.
Jest: Chodziński Władysław Karol Karol Władysław, malarz To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. Ale dlaczego w drugim wariancie występuje bez nazwiska i z poprzestawianymi imionami?
Jest: Choma Mateusz, ks. Homań Matwij Winno być: Chomań To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach autorstwa: Józefa Hempela i Józefa Półćwiartka (ortograficzny!!! – „x” w cyrylicy tłumaczymy na „ch”, a nie na samo „h”). http://genek72.fotosik.pl/albumy/634258-14.html
Jest: Darmochwał Dmytr Winno być: Darmochwał Włodzimierz (ewentualnie Wołodymyr) Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Półćwiartka
Jest: Demuszewski Iwan, paroch Demuszewski Jan, paroch To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Domaszko Kazimierz Winno być: Damaszko Kazimierz Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Durtheim Bad Winno być (w indeksie nazw geograficznych): Bad Durtheim To nazwa miejscowości, co ona robi w indeksie osób?
Jest: Erazm Erazm Prezbiter Erazm ks. Prezbiter Erazm To jedna osoba, a w indeksie występuje jako cztery!!!
Jest: Furgalski Wyrwa-Furgalski Kazimierz Wyrwa-Furgalski Tadeusz To jedna osoba, a w indeksie występuje jako trzy. W drugim wariancie błąd w imieniu - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego
Jest: Gadale Geller Gedale Geller Winno być: Geller Gedale To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. Poza tym zamieniono kolejność nazwiska i imienia. Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach: autorstwa Józefa Hampela (dwukrotnie) oraz Józefa Półćwiartka. Wszędzie tam dane owego Żyda występują w kolejności nazwisko – imię, podczas gdy pozostali obok są w kolejności imię – nazwisko. Co więcej: J. Hampel wymienia owego Izraelitę raz jako: Gadale a raz jako Gedale.
Jest: Gosler Julian Winno być: Goslar Julian Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach: autorstwa Józefa Hampela oraz Józefa Półćwiartka
Jest: Grossman J. Grossman Jerzy M. Grossman Jurij To jedna osoba, a w indeksie występuje jako trzy. Lwowski historyk sowiecki, na podstawie jego dzieła z lat 60tych wielu uzyskiwało później swe dyplomy, więc wstyd tak go potraktować w indeksie osób. J
Jest: Grudziński K. Grudziński Kajetan o. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Grusevc’kij Mychaił Hruszewski Michał To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. Poza tym pierwszy wariant - błąd w nazwisku nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach autorstwa Józefa Półćwiartka, na pewno nie ma być końcówki: -c’kij, ale -s’kij. Ten pierwszy wariant to w ogóle jakiś łamaniec językowy, co to za imię: Mychaił, po jakiemu to? Po ukraińsku jest: Mychajło (ewentualnie Mychajlo).
Jest: Home Franciszek Ksawery Winno być: Homme Andrzej Ksawery Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego.
Jest: Ingresav Jean Auguste Domonique Winno być: Ingres Jean Auguste Dominique Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa państwa Stolotów. W gruncie rzeczy nie błąd, ale literówka – w tekście było w dopełniaczu „Ingresa” i doczepiła się litera v na końcu i wyszło „Ingresav”. Przemądry twórca indeksu osób przepisał dosłownie, nie wiedząc, że to w dopełniaczu, biedak pewnie nie wiedział, że był taki malarz francuski. Trzecie imię „tfurca” indeksu osób zmienił już samodzielnie, a co! Z Dominika zrobił jakąś DoMonikę.
Jest: Brood Israel Israel Brood To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie zamieniono kolejność nazwiska i imienia.
Jest: Franko I. Iwan Franko To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie zamieniono kolejność nazwiska i imienia.
Jest: Hulf Moniek Moniek Hulf To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie zamieniono kolejność nazwiska i imienia.
Jest: Izydor Izrael Winno być: Izrael Izydor Zamieniono kolejność nazwiska i imienia. Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela. Tam dane owego Żyda występują w kolejności nazwisko – imię, podczas gdy pozostali obok są w kolejności imię – nazwisko. Czy tak trudno się nauczyć, że jak wszystkich traktujemy po nazwisku w indeksie osób- to wszystkich, a jak po imieniu w tekście – to też wszystkich. Chyba że ktoś nie wie, że Izydor czy Iwan czy Moniek to imiona.
Jest: Jałustowicz Robert Winno być: Sałustowicz Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Józef Zygmunt Winno być: Zygmunt Józef Zamieniono kolejność nazwiska i imienia. Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela
Jest: Keiper Adolf Knajper Adolf To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w nazwisku.
Jest: Keiper Johann Keipr Jan To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w nazwisku
Jest: Keipr Edward Keipr Franciszek Winno być: Keiper (albo Kajper – tak mają na nagrobku)
Jest: Kikta Jerzy Kikta Jurij, ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Kmicikiewicz Wiktor, ks. Kuncikiewicz Wiktor, ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w nazwisku - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego, co gorsza – występuje tam jako proboszcz rzym.-kat., a był proboszczem gr.-kat.
Jest: Kopytyński Władysław Romuald Kostyński Władysław Romuald Winno być: Kopystyński Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach autorstwa: Alojzego Zieleckiego i Stolotów.
Jest: Larendowicz Z. Larendowicz Zbigniew To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Luckschandel Antoni Luckschandl Antoni To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w nazwisku
Jest: Janina Maciej, bp Maciej herbu Janina, bp To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Maier Profoss Profus Majer To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W pierwszym wariancie zamieniono kolejność nazwiska i imienia.
Jest: Morawetz Zygmunt Mrowetz Zygmunt To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w nazwisku - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego.
Jest: Myłkowicz Józef, ks. Mytkowicz Józef, ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W pierwszym wariancie błąd w nazwisku - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Nabrzeżny M. Nadbrzeżny To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Niemczycki Niemczycki Stanisław Niemczyński To jedna osoba, a w indeksie występuje jako trzy. W trzecim wariancie błąd w nazwisku - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Nimcuk I. Nimczuk I. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Oleśnicki J. Oleśnicki Jerzy Oleśnicki Jurij To jedna osoba, a w indeksie występuje jako trzy
Jest: Plaszkiewicz Piotr, ks. Plenkiewicz Piotr, ks. Winno być: Pleszkiewicz To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziałach autorstwa: Alojzego Zieleckiego i Józefa Półćwiartka
Jest: Prytoćkyj Wołodymyr Przytocki Włodzimierz To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Rakoczy Rakoczy Jerzy To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Razinkiewicz Stanisław Winno być: Raźnikiewicz Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela
Jest: Raźnikiewicz Antoni „Konik” Winno być: Raźnikiewicz Jan „Konik”
Jest: Reichardowa Maria z Wodzińskich Wodzińska Maria To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Reihardt Andrzej Winno być: Reichard Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela
Jest: Rusecki Innocenty Marek OFM Rusecki L. M. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w inicjale zakonnego imienia. Co ciekawe – tak „tfurca” indeksu potraktował jednego z autorów rozdziału w tychże Dziejach Leżajska!!!
Jest: Satustowicz Stanisław Winno być: Sałustowicz Błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela
Jest: Sierotka Radziwiłł Winno być: Radziwiłł Sierotka
Jest: Stanisław Szczuka Winno być: Szczuka Stanisław Zamieniono kolejność nazwiska i imienia.
Jest: Stolbach Mojżesz Stolbach Mozes To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Stolot-Śnieżyńska E. Śnieżyńska E. Śnieżyńska-Stolot E. Śnieżyńska-Stolotowa Ewa To jedna osoba, a w indeksie występuje jako cztery. Tak „tfurca” indeksu potraktował jednego z autorów rozdziału w tychże Dziejach Leżajska!!!
Jest: Swiatyj Petro Święty Piotr To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Szczęch Antoni 277, 394, 407 Szczęk Antoni 317 Winno być: Szczęch Antoni 394, 407 Szczęk Antoni 277, 317 Pomylono strony dotyczące dwóch różnych osób. W nazwisku Szczęka błąd nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego
Jest: Szeliga Antoni 428 Winno być: Szeliga Antoni 369, 428
Jest: Szeliga J. 464 Szeliga Józef 294, 304, 311, 314, 315, 464 Winno być: Szeliga Józef (z Łętowni) 464 Szeliga Józef (z Leżajska) 294, 304, 311, 314, 315 Pomylono strony dotyczące dwóch różnych osób.
Jest: Szeliga Karol 361 Winno być: Sroczyński Karol 361 albo Szeliga Michał 331, 361, 362 Osobnik o danych Szeliga Karol nie istniał w omawianym okresie w Leżajsku. Sklonowano go z połączenia Sroczyńskiego Karola z Szeligą Michałem. Błąd (w postaci nieistniejącej osoby) nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Alojzego Zieleckiego
Jest: Szpila Piotr, ks. Szpila ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie
Jest: Szurlej Jakub ks. Szurlej Jan ks. Winno być: Szurlej Jakub, ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W drugim wariancie błąd w imieniu - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Świerczyński Feliks, ks. Świerczyński, ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Tyczyński Aleksander, ks. Tyczyński Antoni, ks. Tyczyński ks. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako trzy. W pierwszym wariancie błąd w imieniu - nie tylko w indeksie osobowym, ale i w tekście głównym – w rozdziale autorstwa Józefa Hampela.
Jest: Waligórski Aleksander, gen. Waligórski, gen. To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Wania Józef Wań Józef To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie. W pierwszym wariancie błąd w nazwisku.
Jest: Więcław Wacław Winno być: Więcław Władysław
Jest: Wilaowki C. Winno być: Wilanowski C.
Jest: Wójcik Józef 481, 536 Wójcik Józef, ks. 585, 600, 603, 611 Wójcik Józef, „Mały”, ppor. rez., 462, 463 Winno być: Wójcik Józef, ks. 536, 585, 600, 603, 611 Wójcik Józef, „Mały”, ppor. rez., 462, 463, 481 To dwie osoby, a w indeksie występują jako trzy!!! Pomylono strony dotyczące dwóch różnych osób i w dodatku sklonowano z nich osobę trzecią.
Jest: Zugajewicz Bronisław Winno być: Żugajewicz
Jest: Zygmunt I Stary, król Zygmunt, król To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Jest: Żubr J. Żubrowa Joanna To jedna osoba, a w indeksie występuje jako dwie.
Zamierzam te błędy kiedyś opublikować w jakimś dziełku w aneksie, więc na razie jakby się kto powoływał – to: All rights reserved
|