Witajcie,
mam pytanie: czy wie ktos moze, czy istnieje odpowiednik nazwy Lezajska w jezyku niemieckim? Czy np. kolonisci na Gillershofie mówili poprostu "Lezajsk" czy uzywali jakis odpowiednik w ich rodzimym jezyku? Wiem ze Lancut, Zolynia, Rzeszow, Jaroslaw, itp maja swoje odwiedniki w jezyku niemieckim, natomiast odnosnie Lezajska nigdzie informacji zdobyc nie moglem.
Pozdrawiam, Grzegorz

Ciekawe pytanie. Posiadam mapę wydaną przez K.u.k. Miltärgeographisches Institut z 1914 r., na której nazwa Leżajsk, podobnie jak i innych miejscowości (np. Tarnogród, Wola Różaniecka) pisana jest w oryginale z użyciem polskich znaków diakrytycznych. Widziałem też odbitkę planu z 1833 gdzie napisane było Stadt Lezaysk. Myślę, że więcej na ten temat będzie mógł powiedzieć Ursi.

Pozdrawiam

http://www.lezajskhistoria.pun.pl/gallery.php?pid=53
Pozdrawiam
genek

Za okupacji nam nazwy nie zmienili jak sąsiadom (Jaroslau, Reichshof), co ilustruje powyższa pieczątka. Za Austrii, szczególne za wczesnej Austrii bywały zapisy Lezaysk. Ale trudno ten Lezaysk traktować jako nazwę tylko niemiecką, skoro po łacinie, czy po polsku również tak pisano.

Nazwa Leżajsk ma pochodzenie słowiańskie, więc jeśli komuś strzeliłby do głowy pomysł nadania niemieckiej nazwy, musiałby szukać czegoś mało nowego (nie jest to takie łatwe, jak np. wtedy, gdy można wrócić do nazwy dawnej osady niemieckiej). Choć z drugiej strony wydaje się, że słowa 'leże', 'leżeć' i 'liegen' czy 'lay' mają jedno źródło praindoeuropejskie. Tyle że nasze miasto po prostu znaczyło zbyt mało, żeby trzeba było lansować mu nazwę przyjazną niemieckiej fonologii czy ortografii :)

Austriacy w II połowie XIX wieku robili mapy bardzo dokładnie szanując lokalne nazwy i choć np. „Rawa ruska” czy "Wulka" dziś bije nas po oczach, pisano tak jeszcze długo, bo dopóki nie okrzepła polska ortografia (szczególnie w odniesieniu do Rawy).

Forma 'Lezaysk' może mieć źródło albo w staropolszczyźnie, albo ukształtowała się pod wpływem łacińskim, a w czasach austriackich zgadzała się po prostu z ówczesną ortografią — K. Kuźniar reprodukuje pieczęć z I połowy XIX wieku z napisem „AMTS SIEGEL DER FREYEN STADT LEZAYSK”. I tak 'freyen' w późniejszej ortografii przyjęło formę 'freien'.